Długie godziny pracy zwiększające liczbę zgonów z powodu chorób serca i udarów: WHO, ILO
Długie godziny pracy doprowadziły do 745 000 zgonów z powodu udaru i choroby niedokrwiennej serca w 2016 r., Co stanowi 29-procentowy wzrost od 2000 r., Zgodnie z najnowszymi szacunkami Światowej Organizacji Zdrowia i Międzynarodowej Organizacji Pracy opublikowanymi w Środowisko międzynarodowe dzisiaj.
WHO i MOP szacują, że w pierwszej globalnej analizie utraty życia i zdrowia związanego z długimi godzinami pracy w 2016 r. 398 000 osób zmarło z powodu udaru, a 347 000 z powodu chorób serca w wyniku przepracowania co najmniej 55 godzin tydzień. W latach 2000-2016 liczba zgonów z powodu chorób serca spowodowanych wielogodzinną pracą wzrosła o 42%, a z udaru o 19%.
To obciążenie chorobami zawodowymi jest szczególnie istotne w przypadku mężczyzn (72% zgonów dotyczyło mężczyzn), osób mieszkających w regionach zachodniego Pacyfiku i Azji Południowo-Wschodniej oraz pracowników w średnim lub starszym wieku. Większość odnotowanych zgonów dotyczyła osób zmarłych w wieku 60-79 lat, które przepracowały 55 godzin lub więcej tygodniowo w wieku od 45 do 74 lat.
Ponieważ obecnie wiadomo, że długie godziny pracy odpowiadają za około jedną trzecią całkowitego szacowanego obciążenia chorobami związanego z pracą, uznano, że jest to czynnik ryzyka o największym obciążeniu chorobami zawodowymi. To przesuwa myślenie w kierunku stosunkowo nowego i bardziej psychospołecznego czynnika ryzyka zawodowego dla zdrowia ludzkiego.
W badaniu stwierdzono, że praca 55 lub więcej godzin tygodniowo wiąże się z szacowanym o 35% wyższym ryzykiem udaru i 17% wyższym ryzykiem zgonu z powodu choroby niedokrwiennej serca w porównaniu z pracą 35-40 godzin tygodniowo.
Co więcej, rośnie liczba osób pracujących przez wiele godzin i obecnie wynosi 9% całej populacji na świecie. Tendencja ta naraża jeszcze więcej osób na niepełnosprawność związaną z pracą i przedwczesną śmierć.
Nowa analiza pojawia się, gdy pandemia COVID-19 rzuca światło na zarządzanie godzinami pracy; pandemia przyspiesza zmiany, które mogą wzmocnić tendencję do wydłużania czasu pracy.
„Pandemia COVID-19 znacząco zmieniła sposób pracy wielu ludzi” - powiedział dr Tedros Adhanom Ghebreyesus, dyrektor generalny WHO. "Telepraca stała się normą w wielu branżach, często zacierając granice między domem a pracą. Ponadto wiele firm zostało zmuszonych do zmniejszenia skali lub zaprzestania działalności w celu zaoszczędzenia pieniędzy, a osoby, które nadal są na liście płac, w końcu pracują dłużej. Żadna praca nie jest warta ryzyka udaru lub choroby serca. Rządy, pracodawcy i pracownicy muszą współpracować, aby uzgodnić granice ochrony zdrowia pracowników ”.
„Praca 55 godzin lub więcej tygodniowo jest poważnym zagrożeniem dla zdrowia” - dodała dr Maria Neira, dyrektor Departamentu Środowiska, Zmian Klimatu i Zdrowia w Światowej Organizacji Zdrowia. „Nadszedł czas, abyśmy wszyscy, rządy, pracodawcy i pracownicy uświadomili sobie, że długie godziny pracy mogą prowadzić do przedwczesnej śmierci”.
Rządy, pracodawcy i pracownicy mogą podjąć następujące działania w celu ochrony zdrowia pracowników:
rządy mogą wprowadzać, wdrażać i egzekwować przepisy, regulacje i polityki, które zakazują obowiązkowych nadgodzin i zapewniają maksymalne ograniczenia czasu pracy;
dwustronne lub zbiorowe układy pracy między pracodawcami a stowarzyszeniami pracowników mogą ustalać bardziej elastyczny czas pracy, jednocześnie uzgadniając maksymalną liczbę godzin pracy;
pracownicy mogliby dzielić się godzinami pracy, aby liczba przepracowanych godzin nie przekroczyła 55 lub więcej tygodniowo.
