Papua Nowa Gwinea intensyfikuje wysiłki na rzecz wyeliminowania filariozy limfatycznej
MDA jest potrzebne, aby zredukować infekcje w społeczności do poziomów poniżej progu, przy którym komary nie są w stanie dalej przenosić pasożytów z człowieka na człowieka, co zapobiega nowym infekcjom. WHO zaleca badanie oceny transmisji (TAS) w celu ustalenia, kiedy infekcje zostały zredukowane poniżej tych docelowych progów i MDA może się zatrzymać. Po zatrzymaniu MDA, TAS jest używany jako narzędzie nadzoru w celu ustalenia, czy poziomy infekcji utrzymują się poniżej progów docelowych.
© WHO / Aya Yajima
Prowincja Nowa Irlandia w Papui Nowej Gwinei z powodzeniem zmniejszyła poziom przenoszenia filariozy limfatycznej (LF) wśród jej mieszkańców, pomimo zakłóceń spowodowanych pandemią COVID-19 i innymi wyzwaniami.
Osiągnięcie to, możliwe dzięki programom leczenia na dużą skalę lub masowemu stosowaniu leków (MDA), sprawia, że Nowa Irlandia jest pierwszą prowincją w kraju, która osiągnęła ten kamień milowy i uwolniła swoich mieszkańców od dalszego leczenia na dużą skalę.1 Oznacza to, że komary zarażone mikrofilariami – co ma miejsce, gdy połykają krew zarażonego żywiciela – nie są w stanie dalej rozprzestrzeniać pasożyta wywołującego LF.
"To wielkie osiągnięcie, ponieważ prowincja Nowa Irlandia jako pierwsza wchodzi w fazę nadzoru po MDA i jest teraz na dobrej drodze do wyeliminowania LF”, powiedział dr Osborne Liko, Sekretarz ds. Zdrowia Papui Nowej Gwinei. “To była długa, kręta podróż i pomimo wielu wyzwań, w tym COVID-19, nie możemy się doczekać dalszej współpracy z partnerami w celu zwiększenia wysiłków w zakresie eliminacji LF, dopóki nie osiągniemy podobnych wyników w innych prowincjach."
Wyzwania LF na wyspie
Papua Nowa Gwinea ma jedno z największych obciążeń LF. Wiadomo, że choroba jest powszechna w 14 z 21 prowincji kraju, a wskaźniki jej zachorowalności sięgają 70% na niektórych obszarach.
Jako trzeci co do wielkości kraj wyspiarski na świecie i mający głównie charakter wiejski, Papua Nowa Gwinea stoi przed wieloma wyzwaniami, takimi jak:
trudne geograficznie tereny z wieloma wyspami i dżunglami;
częste klęski żywiołowe;
ograniczona zdolność systemu opieki zdrowotnej, zasoby ludzkie i podstawowa infrastruktura w celu dotarcia do odległych społeczności; oraz
wysokie koszty operacyjne, niepewność i rotacja personelu w systemie opieki zdrowotnej.
Do niedawna wszystkie te wyzwania zniechęcały głównych darczyńców i partnerów do wspierania programów dotyczących zaniedbanych chorób tropikalnych (NTD) w Papui Nowej Gwinei.
© Japońska Agencja Współpracy Międzynarodowej
Walka z LF
Pomimo wielu wyzwań, rząd Papui Nowej Gwinei kontynuuje wysiłki zmierzające do stopniowej eliminacji LF.
W 2011 r. Narodowy Departament Zdrowia (NDoH) przeprowadził badanie podstawowe w prowincji Nowa Irlandia. Ankieta ta wykazała występowanie antygenemii 15–17% przy użyciu testu immunochromatograficznego w 2 okręgach.
W 2014 roku NDoH wdrożyło swój pierwszy MDA z wykorzystaniem konwencjonalnej terapii dwulekowej w prowincji Nowa Irlandia, przy wsparciu Amerykańskiej Agencji Rozwoju Międzynarodowego (USAID), FHI 360 i Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Osiągnęło to pokrycie 78%.
Druga i trzecia runda MDA z zastosowaniem terapii dwulekowej w prowincji Nowa Irlandia została wdrożona w 2015 i 2016 roku przy wsparciu WHO. Osiągnęły one pokrycie odpowiednio 87% i 78%.
W 2017 r. WHO poparła śródokresowe badanie LF w prowincji Nowa Irlandia, które wykazało ogólną częstość występowania antygenemii na poziomie zaledwie 0,3% za pomocą testu immunochromatograficznego.
© Japońska Agencja Współpracy Międzynarodowej
W listopadzie 2017 roku WHO wydała nowe zalecenie dotyczące terapii trójlekowej – połączenia albendazolu, DEC i iwermektyny, zwanej IDA – ponieważ badania kliniczne wykazały, że ten schemat – połączenie albendazolu i DEC lub albendazolu i iwermektyny – jest skuteczniejszy niż konwencjonalna terapia dwulekowa. IDA ma wpływ na dorosłe robaki żyjące w ludzkim ciele i wymaga nie więcej niż 2 rund MDA, aby przerwać transmisję.
Niedługo potem podjęto decyzję o wprowadzeniu IDA w prowincji Nowej Irlandii poprzez czwartą rundę MDA. Pierwszy MDA wykorzystujący strategię IDA w Papui Nowej Gwinei został wdrożony w grudniu 2018 r., przy wsparciu WHO i Japońska Agencja Współpracy Międzynarodowej (JICA).
Ta kampania MDA została poważnie zakwestionowana przez wybuch choroby Heinego-Medina, a następnie wprowadzenie ogólnokrajowej kampanii masowych szczepień przeciwko polio, w tym samym czasie co planowana kampania MDA. Osoby wdrażające program NTD musiały ściśle koordynować z zespołem polio w celu przeprowadzenia kampanii MDA pomiędzy kampaniami szczepień przeciwko polio. Wreszcie kampania MDA rozpoczęła się tuż przed świętami Bożego Narodzenia. Mimo tych wyzwań kampania MDA zdołała osiągnąć zasięg 67,1%.
Sukces w Prowincji Nowej Irlandii zainspirował ekspansję do Prowincji East New Britain. Kampania MDA z potrójną terapią IDA została tutaj rozszerzona w listopadzie 2019 r., ponownie przy wsparciu WHO i JICA. Pierwsza kampania została zrealizowana z sukcesem, osiągając 82,2% zasięgu leczenia.
Pierwsze badanie oceny transmisji (TAS-1) w prowincji New Ireland i druga runda MDA w prowincji East New Britain zostały zaplanowane na 2020 r. Jednak pandemia COVID-19 zakłóciła harmonogram, co oznaczało, że wszystkie działania musiały zostać przełożone.
W kwietniu 2021 r. wdrożenie TAS-1 w końcu rozpoczęło się przez zespół prowincji NDoH i Nowej Irlandii, przy wsparciu WHO, JICA i Papua New Guinea Institute of Medical Research. Ankieta została zakończona, a dane przeanalizowane we wrześniu 2021 r. Zespół globalnych ekspertów LF dokonał przeglądu danych, a następnie zalecił prowincji Nowa Irlandia zaprzestanie MDA i przejście do fazy nadzoru po MDA.
„Jesteśmy dumni, że jesteśmy pierwszą prowincją w naszym kraju, która osiągnęła ten historyczny kamień milowy i bardzo zbliżyła się do pozbycia się tej strasznej choroby”, powiedział dr Joachim Taulo, pełniący obowiązki dyrektora generalnego Urzędu Zdrowia Prowincji Nowa Irlandia. “Jesteśmy zdeterminowani, aby kontynuować solidny nadzór, dopóki nie uzyskamy oficjalnej walidacji na eliminację LF w naszym kraju. Bardzo cenimy sobie wsparcie ze strony odpowiednich partnerów rozwojowych w naszych wysiłkach na rzecz wdrożenia MDA od 2014 roku, a także obecną pracę nad TAS. Z całego serca dziękujemy naszym partnerom za pomoc, która pozwoliła nam osiągnąć ten kamień milowy”.
© Japońska Agencja Współpracy Międzynarodowej
Nowi partnerzy dla podtrzymania postępu
Pomimo powtarzających się wyzwań, Papua Nowa Gwinea demonstruje postępy w kierunku eliminacji LF, motywowane silnym partnerstwem z NDoH, prowincjonalnymi władzami zdrowotnymi, JICA, WHO i darczyńcami farmaceutycznymi, takimi jak Eisai, GSK i Mectizan Donation Program.
Ostatnie osiągnięcia dzięki lokalnym wysiłkom pozwoliły również na wprowadzenie nowego partnera finansującego. Mosty do rozwoju przyłączył się do walki, zobowiązując się do wspierania Papui Nowej Gwinei w dalszym rozszerzaniu wysiłków na rzecz eliminacji chorób wenerycznych poprzez zintegrowane MDA, a także wzmocnienie systemu opieki zdrowotnej ukierunkowanego na wiele chorób wrodzonych w prowincji West New Britain. Wysiłki przyniosły również odnowione wsparcie ze strony POWIEDZIAŁEŚ aby wyeliminować LF od tego roku.
"Cieszymy się, że możemy być częścią silnego partnerstwa na rzecz wspierania rządów krajowych i prowincji w kontrolowaniu i eliminowaniu tej odwiecznej i oszpecającej choroby w Papui Nowej Gwinei– powiedziała Anna Alexandra Maalsen, pełniąca obowiązki przedstawiciela WHO w Papui Nowej Gwinei. “Dzięki zaangażowaniu i stałym postępom w wysiłkach na rzecz eliminacji LF, wsparcie darczyńców i partnerów dla NDoH rozszerza się, aby zająć się nie tylko LF, ale wszystkimi NTD w Papui Nowej Gwinei”.
Choroba
Filarioza limfatyczna to NTD przenoszone przez komary. Jest to spowodowane przez 3 pasożyty: Wuchereria bancrofti, Brugia malajska oraz Obawy Brugii – z których wszystkie są przenoszone między ludźmi przez komary. W najcięższych przypadkach LF może powodować obrzęk kończyn lub pogrubienie skóry (znane jako słoniowatość), co zazwyczaj hamuje mobilność.
Poza bólem i niepełnosprawnością, osoby dotknięte chorobą są często wykluczane w swoich społecznościach, ponieważ często są niezdolne do pracy i ostatecznie popadają w ubóstwo.
1 MDA jest potrzebne, aby zredukować infekcje w społeczności do poziomów poniżej progu, przy którym komary nie są w stanie dalej przenosić pasożytów z człowieka na człowieka, co zapobiega nowym infekcjom. WHO zaleca badanie oceny transmisji (TAS) w celu ustalenia, kiedy infekcje zostały zredukowane poniżej tych docelowych progów i MDA może się zatrzymać. Po zatrzymaniu MDA, TAS jest używany jako narzędzie nadzoru w celu ustalenia, czy poziomy infekcji utrzymują się poniżej progów docelowych.
